کد خبر: ۹۴۳۸
۲۵ خرداد ۱۴۰۳ - ۱۵:۳۰

هاشم نعمتی، مؤلف ۶ کتاب روان‌شناسی است

هاشم نعمتی که ۳۰ سال از عمرش را در دانشگاه گذرانده می‌گوید: گرچه استفاده از شیوه‏‌های تربیتی که در کتاب‌‎ها آمده زیاد هم منطقی به نظر نمی‌‏رسد، اما بهره نبردن از آن‏‌ها هم که حاصل سال‏ها تحقیق پژوهشگران بوده نادرست است.

تصور آدم از زندگی مردی که ۳۰ سال از عمرش را در دانشگاه گذرانده و با دانشجویان سروکله زده، استادی سالخورده و با تجربه که فقط در محافل علمی و کنفرانس‏‌ها و سمینار‌ها او را می‌‏توان یافت.

اما زندگی یکی از قدیمی‌‏ترین استادان دانشگاه پیام نور مشهد کمی متفاوت است. او علاوه‌بر کار و تحقیق و پژوهش همراه دانشجویانش رابطه‏‌ای دوستانه با آنها دارد، به آن‏ها مشاوره می‌‏دهد، زمانی را برای صحبت ‏کردن با آن‌‏ها اختصاص می‏‌دهد و برای فرزندانش در خانه‌اش در محله شهید صارمی نیز وقت می‏‌گذارد. 

او جزو آن دسته از آدم‏‌هایی است که برای دلش درس خوانده، برای دلش کار کرده و حالا هم برای دلش زندگی می‏کند. اگرچه شاید چندان با تئوری‏های روان‌شناسی و تربیتی جور درنیاید، اما سبک و نگرش او به زندگی، تلفیقی از ۳۰ سال تجربه درس دادن به دانشجویان و انجام وظیفه پدری در خانه است.

تحصیلاتش را تا سطح فوق ‏دیپلم در رشته ریاضی دنبال کرده، اما بعد تصمیم می‏‌گیرد وارد رشته «روان‌شناسی و تربیتی» شود که در زمان دانشجویی او یک رشته بوده و هنوز از هم جدا نشده بود.

می‏‌گوید تغییر رشته‏‌اش به خاطر حسی درونی بوده که به رشته‌‏های تربیتی داشته و همین می‌‏شود که سال ۴۹ در رشته روان‌شناسی دانشگاه تهران قبول می‌‏شود. سال‌۵۳ نیز به عنوان دانشجوی ممتاز، فارغ‏‌التحصیل و بعد از آن در مقطع کارشناسی ارشد وارد دانشگاه تهران می‌‏شود.

او از همان ابتدا به نوع تدریس و رفتار‌های استادان خود دقت می‌کند و بعد‌ها متوجه می‌‏شود این توجه به دلیل علاقه ذاتی‌‏اش به رشته‏‌های تربیتی بوده است. فریمان، نخستین مکانی است که دکتر هاشم نعمتی بعد از پایان تحصیلات برای تدریس انتخاب می‌کند، اما بعد از مدتی به دانشگاه پیام نور مشهد منتقل می‌‏شود.

او هم‌زمان با خدمت ادامه تحصیل می‌‏دهد و مدرک دکتری خود را دریافت می‏‌کند. نعمتی اکنون حدود ۳۰ سال است در دانشگاه پیام نور به عنوان استاد، مدیرگروه و روان‌شناس فعالیت می‏‌کند و هر روز با تعداد زیادی از دانشجویان در ارتباط است؛ برای همین گاه نام فرزندانش را با دانشجویان اشتباه می‌‏گیرد که البته به گفته او این‏ها شیرینی کارش و نتیجه دوستی و برقراری ارتباطی درست با فرزندان و دانشجویانش است.  

دکتر نعمتی با همه موفقیت‏‌هایی که در پس سختی‏‌هایش به دست آورده، امروز به استادی تبدیل شده که بیشتر دانشجویان مشهدی در رشته علوم تربیتی به او مراجعه می‌کنند؛ استادی که همچنان حکم پدری را هم برای دانشجویانش دارد. اینها بهانه‌‏ای است تا گفتگوی ما با مدیرگروه رشته علوم تربیتی دانشگاه پیام نور بیشتر از آن که علمی و تخصصی باشد، به پیوند داشته‌‏های علمی او با تربیت فرزندانش بپردازد.   

 

تربیت فرزندان

«دوسال بعد از ازدواجم صاحب فرزند دختری شدم و بعد از آن نیز یک بار دیگر پدر شدم، همان‌طورکه از مطالب کتاب‏‌ها و روش‏‌های تربیتی برای تدریس استفاده می‌‏کنم، برای تربیت فرزندانم نیز از آن‌ها بهره می‌برم.

باید بگویم گرچه استفاده از روش‏‌ها و شیوه‏‌های تربیتی و روان‌شناسی که در مباحث و کتاب‌‎ها آمده زیاد هم منطقی به نظر نمی‌‏رسد، اما بهره نبردن از آن‏ها هم که حاصل سال‏ها تحقیق پژوهشگران بوده نادرست است.

من به عنوان کسی که سال‌هاست موضوعات روان‌شناسی و تربیتی را آموزش می‌دهم، نگرشی کسب کرده‏ام که نتیجه مجموع دانسته‌‏های من بوده است؛ نگرشی که در طول زندگی و تربیت فرزندان به کارآمده و به عنوان روشی واحد عمل می‌‏کند.»   

 

خانه یا دانشگاه؟

من در دانشگاه متفاوت از خانه رفتار نمی‏کنم به‌طوری‌که بسیاری از دانشجویانم را به اسم یا با واژه بابا صدا می‏زنم و آن‏ها نیز رابطه صمیمانه‌‏ای با من برقرار می‏‌کنند. این رابطه به شکلی است که گاه فرزندانم می‌‏گویند: خانه را با دانشگاه اشتباه گرفته‌‏ای! اما واقعیت این است که چندان تفاوتی میان برخورد با دانشجویان و فرزندانم قائل نیستم. 

من در دانشگاه متفاوت از خانه رفتار نمی‏‌کنم به‌طوری‌که بسیاری از دانشجویانم را به اسم «بابا» صدا می‌‏زنم 

 

فرصت

سال‌۶۰ بود که ازدواج کردم. در آن زمان به خاطر شهادت برادر همسرم شرایط خاصی بر خانه حاکم بود و از نظر روان‌شناختی حزن و اندوه زیادی وجود داشت. این موضوع هم‌زمان با تعطیلی دانشگاه‏‌ها بود؛ با این حال من از طرف دانشگاه مامور شده ‏بودم برای انجام امور روان‌شناسی در مرکز کودکان استثنایی شهید بهشتی خدمت کنم.

خدمت به کودکان استثنایی و معلولان ذهنی این فرصت را به من و همسرم داد تا قدر زندگی را بیشتر بدانیم و در واقع این بهترین فرصتی بود که به واسطه آن ما خود را دوباره پیدا کردیم و به زندگی عادی برگشتیم.  

 

علوم انسانی

من اعتقاد دارم جایگاه رشته‏‌های علوم انسانی و تربیتی در مقایسه با دیگر رشته‏‌ها بسیار ویژه است؛ زیرا این رشته‏‌ها ارتباط تنگاتنگی با انسان دارد. در این علوم تمام ابعاد وجودی انسان تجزیه و تحلیل و درباره انسان به عنوان موجودی ویژه صحبت می‌‏شود، این موجود در برخی رشته‌‏ها فقط از نظر زیستی بررسی می‌‏شود، اما ماهیت رشته‏‌هایی، چون علوم تربیتی به گونه‌ای است که با مطالعه آن‌ها انسان به خدا نزدیک‌تر می‌‏شود.

    

هاشم نعمتی، استاد علوم تربیتی، مؤلف ۶ کتاب روان‌شناسی است

 

حس خوب

در دانشگاه ما یک کلینیک روان‌شناسی دایر شده که دانشجویان رشته‏‌های مختلف تحصیلی برای مشاوره به آن مراجعه و مشکلاتشان را مطرح می‏‌کنند. وقتی با همکاری خود دانشجو، موفق به رفع مشکلاتش می‌‏شویم، احساس بسیار خوبی به من دست می‌‏دهد؛ حسی که وصف‌شدنی نیست.

   

تألیف

۶ کتاب در زمینه‌‏های مختلف روان‌شناسی وعلوم تربیتی تالیف کرده‌ام؛ در کنار آن‌‏ها پنج کار تحقیقی هم انجام داده‌ام.    

 

سال‌‏های آخر خدمت

در این سال‌‏های آخر خدمت سرم را شلوغ‌‏تر کرده‌‏ام. اکنون در حال احداث یک کلینیک مشاوره‌‏ای هستم و با یک انتشاراتی نیز همکاری دارم. از سویی در یکی از کلینیک‏‌های روان‌شناسی فعالیت دارم و کار‌های پژوهشی هم انجام می‌‏دهم.

* این گزارش چهارشنبه، ۲۲ خرداد ۹۲ در شماره ۵۷ شهرآرامحله منطقه ۹ چاپ شده است.  

ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
03:44